सुंदर

 _*"सुंदर.."*_

_लेखक- कौस्तुभ केळकर नगरवाला._

       तो हॅन्डसम वगैरे कधीच नव्हता. गरीब गाय मात्र नक्कीच होता. स्वभावाने आणि खिशानेही.

       कामकरी. आधी पोट मग पाटी. कमवा आणि शिका. आयुष्यभराचा विद्यार्थी.

      ग्रॅड्युएट झाला. नोकरीत इंटरेस्ट नव्हताच. जीभेवर खडीसाखर. माणसं जोडणारा फेव्हीकाॅली स्वभाव. मदतीला सदैव तयार. अशा माणसाला कोण मदत करणार नाही ?

       दोन चार आठ दहा.

सगळ्या लोकांनी मदत केली. पुरेसं भांडवल गोळा झालं. नवीनच झालेली ती पाॅश सोसायटी. सोसायटीच्या दारातला एक गाळा घेतला. डेली नीडस्'चं त्याचं दुकान.

सुरू झालं.

       गावाकडचा त्याच्यासारखाच एक धडपळू सोबतीला घेतला, होम डिलीव्हरीसाठी. वाॅटस्सप केलं की शून्य मिनटात डिलीव्हरी. 

      लोकांचा आळस... त्याची पळापळ. दुकान जोरात पळू लागलं. दोन तीन वर्षात सगळी देणी सपाट. काय नव्हतं त्याच्याकडे ? वाट्टेल ते.. सगळं मिळायचं. 

      गावाकडे जायला वेळ मिळेना. आजूबाजूच्या दहा बारा सोसायट्या. तो नसला की त्यांना आॅक्सीजन कमी पडायचा.

     त्याच्या डोक्यात एक्सपान्शनचे विचार. नाक्यावरची जागा. मोक्याची. कपड्यांची शोरूम. पुरेसं भांडवल. पुरेसा काॅन्फीडन्स. लवकरच सुरू होईल.

       लंबी रेस का घोडा था वो.. मुझे चलते जाना है ! स्लो बट स्टेडी. शुभम् भवतु!

      हे दुकान...? त्याच्या धावपळू जोडीदाराला हॅन्डओव्हर करायचं.

       ती. गोग्गोड हिमगौरी सुंदरा. भूलोकीची अप्सराच जणू. एकदम क्युटीफूल. त्याच सोसायटीत राहणारी. तन भी सुंदर, मन भी. हुश्शार, गोड पोरगी. आई बापाची एकुलती एक. ती स्वतः नोकरी करणारी. एका MNC त चांगल्या पोस्टवर, तरीही जमिनीवर.

       गेली दोन तीन वर्ष बघतीय ती त्याला. त्याची धावपळ, त्याची जिद्द, त्याचा स्वभाव. त्याची नजर, निरागस निर्मळ. मुलींशी, बायकांशी अतिशय नम्रतेने बोलायचा तो. कीप सेफ डिस्टन्स. आॅलवेज...

      तसा काळासावळाच होता तो. गावाकडे लहान असताना तालमीत घामगाळू मेहनत केलेली. आत्ताही व्यायाम चालूच होता. दणकट मजबूत स्टील बाॅडी. आवड्याच तिला.. तो. दिलसे.

      सोसायटीतली ती एकटीच बहुधा, जी स्वतः त्याच्या दुकानापर्यंत जाणारी. आधी आळस नको म्हणून.. नंतर. तिथं जायला आवडायचं, म्हणून. त्या वेडूला काहीच समजायचं नाही. प्रेमाच्या बाबतीत एकदम अनपढ.

     तीचा प्रश्नच नव्हता. 'माझा होशील काय ?'

      तो एकदम गडबडलाच. ऊंच जीनेसे धप्पकन खाली पड्यासारखं. "काय पाहिलंस माझ्यात ?" त्याला हेच विचारायचं होतं. चान्सच मिळाला नाही.

       पुढचं सगळं पटाटा. तिच्या आईबाबांचा लेकीवर पूर्ण विश्वास. तिचाही स्वतःवर. त्याच्या आईबाबांची समजूत जरा ऊशीरा पटली. टॅ टॅ ट्या टॅ ट टॅऽऽट्या.. गुँज ऊठी शहनाई.. शुभमंगल सावधान.

       तिथूनच जवळ एका सोसायटीत वन बीएच के घेतलाय त्यानं. सध्या भाड्यानेच. चालतंय की..

       काल एक छोटीशी पार्टी. तिच्या आॅफीसची गँग. तिचा बाॅस, कलीग्ज. सगळं आॅफीस हजर.

       त्याला सवयच नव्हती याची. लग्नात निळा सफारी शिवलेला. तो घालूनच गेला तो तिथं.

       काय दिसत होती ती.. तिच्या शेजारी तो. ब्लॅक अॅन्ड व्हाईट काॅम्बी. सगळ्यांचे चेहरे वाचले तिने. सगळ्यांनी काहीतरी छान गिफ्टलं दोघांना..

       माफक ड्रिंक्स ईतरांसाठी. ती दोघं त्या वाटेवरचे वाटसरू नव्हतेच कधी. मंद म्युझीक. छानसं जेवण. खिदळाट. तो जरा अवघडलेला. तरीही खूष.

       एकदम फिल्मी  अनाऊन्समेंट. "लेडीज अॅन्ड जेन्टलमन. मे आय हॅव यूवर अटेन्शन प्लीज."

      सगळ्यांनी कान टवकारले. ती बोलत होती. "थँक्स अ लाॅट. तुम्ही सगळे आलात, मला खूप बरं वाटलं. हाऊ ईज माय हब्बी ?"

     छोटासा पाॅझ घेतला तिनं. सगळ्यांच्या रिअॅक्शन्स वाचल्या तिनं. "आय नो... मला माहित्येय मी कशी आहे. दिसायला मी छान आहे. ईज ईट माय फाॅल्ट ? तुमच्या सगळ्यांचे डोळे स्कॅन करता येतात मला. जे फाॅर जेलसी. एस फाॅर सेक्सी. सगळं वाचता येतं मला. चलता है.. ईटस् ह्यूमन नेचर.

       तरीही तुम्ही सगळे खूप छान आहात. कुणीही आपल्या बाऊंड्रीज क्राॅस केल्या नाहीत कधी. ग्रेट. बाकी मन ही मन में... वो छोड दो.

       माय हब्बी..? वन्स अगेन. आय कॅन स्कॅन यूवर एक्स्प्रेशन्स.. "बंदर के हाथ अंगूर." "हम क्या ईतने बुरे थे ?"

       तुम्ही वाईट नव्हताच कधी. तो खूपच हॅन्डसम आहे. माझ्या चेहऱ्यामागच्या फिलींग्ज वाचता येतात त्याला. त्याचं केअरींग नेचर आणि निरागस, निरपेक्ष प्रेम. तेच आवडतं मला..

       और एक बात. त्याची तबीयत, स्टील बाॅडी. तीन चार लोगोंको तो पक्का भारी पडेगा वो. बच के रहना लोगो. अजून काय हवं ?

       बाकी त्याच्या फिल्डमधे तो डाॅन आहे. नोकरी करणारा नाहीये तो. नोकरीला लावणारा. म्हणूनच तो आवडतो मला. आय लव्ह माय हब्बी व्हेरी मच..."

       सगळ्यांच्या नजरा त्याच्याकडे. वो शरमा के मोतीचूर. सगळे जाम खूष.

      तिचा बाॅस. चाळीशीचा असेल. शेवटी तो बोलला. "ग्रेट.. ग्रेट आहात तुम्ही दोघं. मेन विल बी मेन. नेहमी मला काय पाहिजे याचा विचार करतो आम्ही. यूवर हब्बी ईज दी मोस्ट हॅन्डसम गाय. मुलीच्या मनातलं ज्याला ओळखता आलं तो  सगळ्यात हॅन्डसम. हिअर आफ्टर वीई आॅल विल काॅपी हिम.. बेस्ट आॅफ लक. विश यू हॅपी मॅरीड लाईफ."

      बाॅस ईज बाॅस. त्याचं म्हणणं पटलंच सगळ्यांना..

      एकदम म्युझीक चेंज. गरबा अॅटमाॅसफीअर.. ढोल बाजे रे.. सगळे आनंदाने डान्सू लागले. तो भारी नाचतो राव...

      दुसऱ्या दिवशी आॅफीस ग्रुपवर हेच सगळे फोटो. काय कॅप्शन असणार ? 'बंदर के...' अंहं..

      "लक्की गर्ल विथ हॅन्डसम गाय."

धूम मचालो..

_*©कौस्तुभ केळकर नगरवाला.*_

(आवडल्यास शेअर करतांना कथेत कुठलाही बदल न करता कृपया मुळ लेखकाच्या नावासहच शेअर करा ही विनंती- मेघःशाम सोनवणे 9325927222.)

_*C/P.*_